Başıboş Ayrıntılar

Bir mevsim beklersin hep birisini, yorgun yıldızlar gibi. Koca bir yazı geçirirsin öksüz bir denizin, tuzlu meltemleri kucak açar sana. Alışkanlıklar başıboş ayrıntılar düşmandır sana hatırlamaya meyillidir gözlerin unutmak istediklerini. Kimsesizliğinin sesi, yalnızlığının kalabalığı olur bir anda.

Böyle zamanlarda her şey anlamsızlaşır. Yazıya oturur bitkisel bir kalbe güç verir sözcüklerin.  Ölü bir aşk ile karşılaştırsın başıboş ayrıntıları. Yolları ve anıları ödünç alırsın.  Çünkü en çok yalnız yollarda ararsın anılarını. Benzemez gelen günlerin, geçen günlerine. İmrendiğin ya da öfkelendiğin ne varsa bir anda geri teper yaşanmışlıkların ışığında. Fotoğrafsız bir aşktı bizimkisi. Bitmemiş bir aşk sanırım en çok başıboş ayrıntılara yakışıyor. Öksüz bir beraberlikti bizimkisi.  Peki ne kalacak bizden geriye neler kalacak?
Başıboş bu ayrıntılar nereye saklanacak?

Zamanla her şey oturur yüreğinin bitki örtüsüne. Vaat edilen topraklara döner yüreğin. Kıraç ve kirli. Çıplak ve hileli. Aşkın felakete uğramış toprağıdır bu, kirli ve sahi. Hileli bir aşktı seninkisi, tekin olmayan bir yürekti sendeki. Sen geçtin yüreğimin bitki örtüsünden ve bitti…

Sonra kimsesiz bir yazda, kimsesizdim. Dile dökemediklerimin tenha sokaklarında usulca dolaşıyordum. Adımlarım yavaş, yüreğim tutuk. Ve elbet yine seni bekledim bir mevsim, sensizliğin gölgesinde.

Haydutların sesleriyle uyandım, küflü sokaklarda kayboldum. Yol üstünde buldum seni sevgilim, ödünç aldığım ve daha önce de konakladığım yollarda. Durduğun yerde buldum aşkın yolunu. Dönüp arkama baktığımda gideceksin, dinlenmeyeceksin yüreğimin menzilinde. Beni pişmanlığın gölgesinde bekle. Sen git sevgilim ben yeniden yollara düşerim, sensizliğin sokaklarında.