Umut hep var…

Bakmak ve görmek farklı şeylerdir bilgisini sosyal medya sayesinde herkes öğrendi.
Kişisel gelişim, koçluk kavramı sosyal medyada bilirkişiler* tarafından sabote edilse de alıntıladıkları paylaşımların arasında doğrularda olabiliyor.
Bu girişin ışığında şunu paylaşmak istedim. Umut isteyenler için her yerde. Eğer görebiliyor, boş bakmıyorsan.
6 Şubat henüz geçti, yüreğinde merhamet olan, kafatasında beyin taşıyan insanlar için acıtarak, utandırarak geçti. Başka bir bakış açısıyla bir yıldır geçmedi, geçemedi.
Hepimizin günlük yaşamının getirdiği yorgunluklar da var. Öyle bir zamana denk geldik ki aldığın nefes, içtiğin su, uyku, sıcak yatak utandırıp suçlu hissettiriyor.
Dünya iyi insanların enerjisiyle dönüyor, hepimizi sevgi kurtaracak diyorum ya her fırsatta zaman zaman da başka güzellikler eklemek istiyorum.
Umudumuzu kaybetmek bizi düşürür, hatta bireysel değil, toplumsal olarak.
Umudu kaybetmemek için bir olmak, beraber olmak gerekiyor. Dostların, sevdiklerin desteği olmasa yeniden gülümsemek, hayata umutla bakmak mümkün olmuyor.
Yazıyı yazdığım gün benim için zor bir gündü, imdada kim yetişti, gülümsemesi telefondan bile hissedilen sevdiklerim.

İyi ki varlar dediğimiz insanların kıymetini bilelim, iyi ki denilenlerden olabilelim.
Herkesin derdi kendine büyük, kimsenin sıkıntısını ne var onda diye değerlendirmeyelim.
Benim iyilik, sevgi, umut listemde anlaşılmak&dinlenilmek de var.
Dediklerinize sağır birine ne anlatabilirsiniz ki?
Bu ara toksik insan kavramının yerini narsist kişilik aldı.
Eskiden saygısız, kaba, bencil der geçerdik şimdi daha havalı ifadelerimiz var.
Çocuklar ve gençler içinde dürtüsel, hiperaktif gibi yeni hastalıklar türedi. Yarının toksik, narsistlerine zemin hazırlandı kimse demiyor ki hadsizlik, edepsizlik her yaş grubunda aldı başını gidiyor diye.
Bu havalı tanısı olan bencil insanlara dikkat edin, aman ha derdinizi anlatmayın, yardım istemeyin çünkü önce suçlu çıkarsınız, ardından iyi insan olmaya tövbe eder, neden kullanıldım diye hayatı sorgularken umudunuzu da yitirirsiniz.
Etrafımıza dikkatle bakalım dostlar, yüreğinde bir nebze iyilik, merhamet, sevgi olanlara sımsıkı sarılalım bu zorluklar başka türlü atlatılacak gibi değil.
Benjamin Franklin’in prensiplerini irdeleyecektik bu hafta lakin umuda ve beraberlik ruhuna ihtiyaç hasıl oldu haftaya erteledik.
Neşeli bir yazı olamadı bu hafta bari minik bir güzellikle noktalayalım.
Yolunuz insana çıksın dostlar, sevgisiz kalmayın.

İnsan olmak çok zor sultanım.
Dünyada çok şey kolay da,
İnsan olmak çok zor….

Yaşar Kemal.