Suni Futbol

Milli Takımımız, Dünya Kupası Elemeleri Grup maçında Cebelitarık Milli Takımı’nı 3-0 yendi. Maç öncesi averaj hesapları yapan Milli Takımımız, toplam değeri 375 Bin Euro olan ve oyuncularının gerçek mesleklerinin futbolculuk dışında, zabıta, gümrük memuru, itfaiyeci, turizm acentası çalışanı, polis vs. olduğu öğrenilen Cebelitarık Milli Takımı ile oynadı. Henüz maçın başında kazanılan penaltı ile fark hesapları yapılmaya başlandı ki, sadece penaltı atarken topla buluşan, piyasa değeri 7 milyon Euro olan Enes Ünal, piyasa değeri bulunmayan Cebelitarık kalecisine golü atamadı. Cebelitarık kalecisi için ne güzel bir anı, ertesi gün iş arkadaşlarına dün gece yenilmelerine rağmen kurtardığı topları anlatacaktır.

Doğaçlama futbol ile oynamaya devam eden Milli Takımız, Hollanda maçı öncesi iyi bir sınav veremedi. İkinci yarı yine Karadağ maçında olduğu gibi kişisel becerilerle 3 gol atıldı. Suni çim sahaya alışkın olmama gibi bahanelerin arkasına sığınmak doğru değil, her iki takımında aynı saha şartlarında oynadığı gibi, 7 Eylül’deki rakibimiz Hollanda da bu suni çim sahada Cebelitarık’a 7 gol attı. Normal çim zeminde oynanan Karadağ maçının da 2-2 bittiği ve oyun olarak herhangi bir ışık görülmediği de göz önünde bulundurulduğu zaman sorunun sadece suni çim olmadığı, sorunun “suni futbol” olduğu meydana çıkmakta.

Her şeye rağmen 11 puan ile grup lideri ve Hollanda’nın 1 puan önündeyiz. Doğaçlama oynanan ve beklentinin altında olan son iki maçı unutup Hollanda maçıma konsantre olmalıyız. Madem doğaçlama, sistem olmaksızın, “Allah ne verdiyse” oynayan bir Milli Takımımız var, maç günü ilk 11 oyuncularının form durumları ve futbol oynama arzularının yüksek olması en büyük dileğim. Bir de unutmadan Hollanda’daki maç suni çimde oynanmayacak, sahaya alışkın değiliz, “biz Cebelitarık’ta suni çime alıştık” bahanesi üretme şansımızda yok, umarın takım olarak doğal çimde  “suni futbol” oynamayız.