Gecenin köründe arananlar var mı aranızda?

16 Ocak 2021 15:17 | Son Güncellenme: 16 Ocak 2021 17:58

561

Gecenin körü dendiğinde gözümün önüne analog bir saat gelir ve o saatte üçtür bence. 🙂

Kaç tane arkadaşınız var?

Yıllardır birlikte olduğunuz ama bazı şeylerinizi saklama, söylememe ihtiyacı hissettiğiniz ama birçok yere birlikte gittiğiniz, çok vakit geçirdiğiniz arkadaşları ya da hısım akrabalıktan zorunlu arkadaşlığa terfi olunanları sormuyorum.

Uzun yıllara da gerek yok. 3-5 yıllık olsun fark etmez.

Kaç tane gerçekten arkadaşınız var?

Nasıl ve nerden buldunuz onları?

Size benzeyen benzemeyen özellikleri ne?

Randevulaşmadan kapısını çalabildiğin…

Yanında hep konuşmak zorunda kalmadan uzun sessizlikler de yaşayabildiğin…

Senin evinde sana misafir olmayan…
Aklında ne varsa, nefes almadan peş peşe söylediğinde, “Saçmalama” diyebilen…

Hiç kandıramadığın… Hiç de kanmadığın…

Bazen dediklerini dinlemediğinde, “E o zaman bir daha bana sorma” diyebildiğin.

Görmeyince özlediğin…

Çocuk gibi ağlayasın geldiğinde yanında ağladığın.

Sonra ağlaman bittiğinde de “Bak bu botlara bayıldım ama ne ile giyerim ki ben bunu?” diyebildiğin.

Bazen annen, ablan, kardeşin, görümcen, kayınvaliden olabilen (sevgili erkek okuyucularım! Siz de yazdığım unvanları kendi açınızdan uygun olanları ile değiştirerek okuyun lütfen. Sonra yazım çok uzun oluyor. 🙂 )

Var mı?

Bende var…

Gecenin üçünde bile arayabileceğim, kendime bile inanmadığımda bana inanan ya da aşırı motive olup verdiğim cesurca demeçlerden sonra da sözümü tutamayacağımı bile bile beni usanmadan ya da usanarak ama bunu da açıklıkla söyleyebilerek dinleyen arkadaşlarım var.

Ben arkadaşlarımın üzerinde görüp beğendiğim şeyleri söylerim hatta o gün güzel görünüyor ise”Çok güzelsin bugün” derim. Güzellikleri içimden değil dışımdan onaylarım.

Mesela yine öyle bir gün. Çok yakın bir arkadaşımın giydiği şeyi çok beğendim. “Çok yakışmış sana bayıldım dedim. ” o da “Beğenmene sevindim zaten bunu sana doğum günü hediyesi almıştım” dedi. Şu özene, samimiyete bakın! Ben aramaz mıyım bu arkadaşımı hiç olur olmadık saatlerde? 🙂

Bazı arkadaşların; eş ve sevgilinden kesinlikle daha önde olduğunu düşünüyorum. Hatta belki aileden de öne çıktıkları zamanlar var.

Kan bağı ayrı bir şey kesinlikle ama bu görünmez bir bağ.

O bağ da arkadaşla oluyor. Anne, baba, kardeş, sevgili, eş hatta belki çocuğunuz bile gidiyor.

Ama can dostlar varsa yanınızda onlar gitmiyor, başında bekliyor.

Sen git dersin o gitmez bekler.

Siz konuşmasanız da o anlar, hatta size de anlatır.

Yoksa öyle biri, bulun hemen. Sevgili, eş bulmaktan daha önemli bence.

“Bulunur mu öyle pat diye, bu yaştan sonra” demiş olanlara sesleniyorum.

Hepimiz en nihayetinde aynı sorularda ve dertlerde eşitleniyoruz.

Sizin gibi biri yok mu sanıyorsunuz?

Hayatın içinde aşağı yukarı aynı yerlerden geçiyoruz ne kadar farklı olabilir ki?

Aşk acısı, sevgi, kayıplar, maddi zorluklar, hastalıklar…