Büyük İhtimalle Öleceksiniz!

“Bunun çok zor ve tehlikeli olacağını vurgulamak istiyorum. Zor bir şey ve korkaklara göre değil. Büyük ihtimalle öleceksiniz, çok zor geçecek. Ancak gerçekleşirse epey ihtişamlı olacak.”

Bu bir davet, gider misiniz?

Büyük ihtimalle öleceksiniz, çok zor geçecek diyor ElonJ (Kendisine küçük bir sempatim var samimi hissediyorum.)

“3. Dünya savaşı öncesinde yerleşmeliyiz” de diyor.

Pardon kim çıkaracak 3. Dünya Savaşı’nı ki?

Neyse…

Bu yazıyı okurken aklıma geldi de. “Geleceğin derdine başlamış bile” dedim içimden.

Ya biz daha hala kayınvalidemizin bize taktığı seti düşünüp, kalbimizi kıran o pis adama ya da kadına dertlenirken, sürekli bizi taklit ettiğini varsaydığımız rakibimizle iç savaşımız sürerken birileri 2050 yılında geleceğin dertlerine dertlenmeye başlamış bile.

Acaba Elon MUSK aşk acısı çekmiş midir hiç? Mesela bir kadını stalklamış mıdır?

“Ya o çok mutlu olucak ben olamıcam, yalnız kalıcam. Ben hep şansızım zaten” demiş midir? İlk karşılaştığımızda soracağım.

Onun da vardır dertleri.

Dertsiz insan yok. Ama dertlere kurban olanlar var.

İnsan derdiyle arasına mesafe koyabilir mi?

Daha önce de yazmıştım aklımızdan günde 10 bin düşünce geçiyormuş.5 bini olumlu 5 bini de olumsuz.

Kendimize neler diyoruz.Duymaya çalışalım.

İç konuşmalarımız bazen insanı öyle bir düşürüyor ki feci dövüyoruz kendimizi.

Bazen de tam tersi.

Ya geçmişten ya gelecekten geliyor.

Ya geçmişi değiştirmeye çalışıyoruz ya da geleceğin paranoyasına kapılıyoruz.

Şimdiki adımlarla geçmişi değiştirmek mümkün değil ama geleceğe yön verebilir.

Kabul.

Mindfulness ile ilgili bir şeyler okumuş muydunuz?

“Şimdiki zaman farkındalığı, anda gerçekleşen duygu düşünceleri, bilinçli dikkat ile odaklanma ve izleyebilme becerisi.”

Kolay mı peki? Bence hiç değil.

Daha geçen gün “an”da kalabiliyor muyum diye düşünündüm?

Çalışırken “evet” andayım.

Ama özel hayatımda değilim.

Mesela araba kullanırken,“yola odaklanacağım” dedim.

Yolun güzelliğine odaklanacağım.Bir yere de geç kalmıyorum, keyif alacağım yoldan.

Ulaşmak istediğim yere geldiğimde “aklımdan neler geçti” diye kontrol ettim. Geçmişten geleceğe hızlı hızlı gittim geldim.

Aslında hepimiz zaman yolculuğunu su içer gibi kolayca yapıyoruz.

“Yolda kaç ağaç gördüm? Kaç insan gördüm acaba? Geçtiğim yerlerdeneler oluyordu fark ettim mi?”

Ben, geçtim… gerçekten oradan geçtim, gittim…

Ama geçmişin hep orda kalalım diye harika bir yazılımı var.

Her anını detay detay hatırlatan; geçtiğim sokağa kör eden.

Bazen geçmişi düşünüp geleceğe daha güvenli yürürüz, ama sürekli düşünüp oradan oraya savrulup, dertlerimizde mi boğulalım?

Saplanalım mı, yavaş yavaş mı ölelim?

Geçmiş bir bataklık bence.

Baktınız ki girdiniz belinize kadar çamura. O çok önem verip her gün mesai harcadığınız geçmişte gelip o “anı” kurtarmıyor, bir sopa uzatmıyor.

Kendi kendine çıkmanın yollarını aramak da o“an”a düşer işte.

İşte o zaman bir zaman yolculuğuna daha çıkmalıyız.

“Geleceğe” bu kez.

Şu halinize 10 sene sonradan bakmayı hayal edin.

Şu an içinde olduğun durum,10 sene sonra geçmiş gitmiş bir anı olacak.

“Ayrılmıştık, yapayalnızdım bir daha da kimse olmaz artık diyordum” diyecek bize.

“Oğlum henüz konuşamıyordu acaba bir terslik mi diye düşünmüştüm, çok korkmuştum” diyecek.

“COVID olmuştum, çok korkuyordum, öleceğim ve çocuklarım da öksüz/yetim kalacak sandım”diyecek.

Oradan bakalım bugüne.

Küçülsün derdin, büyüsün bu günün.

Müzeyyen Çuhadar

Psikolojik Danışman
Kasımova Psikoloji Merkezi

psikolojikdanışman_mcuhadar