Babalar ve kızları

Küçük kız babasına sordu:
” Baba beni seviyor musun?”
Babası biraz şaşırmış olarak cevap verdi.
“Bu soru da nereden çıktı? Tabi ki seviyorum.” dedi. Babasına ” Ama baba bunu bana niye hiç söylemedin? Anneme de söylerken hiç duymadım.” Baba kızının arka arkaya gelen soruları karşısında ne diyeceğini bilemedi. Biraz yutkundu, cevap verdi.
” Sana en sevdiğin oyuncakları alıyorum, istediğin kıyafetleri getiriyorum.En son çok istediğin Elsa’nın elbisesini bile aldım. Sevmesem bunları alır mıyım?”
Prof.Dr.Senai Demirci hoca bebekler üzerinde yapılan bir araştırmadan bahseder.İki ayrı grup bebekleri,iki ayrı odaya alırlar.Birinci gruptaki bebeklerin tüm ihtiyaçları karşılanır, hiç bir eksik olmamasına dikkat edilir.Fakat bu gruptaki bebeklerle göz teması kurulmayacaktır.İkinci gruptaki bebeklerin ihtiyaçları daha az karşılanır. Bu bebeklerle de göz teması kurulacaktır. Gözlemlemeye başlarlar.Birinci gruptaki bebeklerin yavaş yavaş öldüğünü görürler. İkinci gruptaki göz teması kurulmuş bebekler ise sağlıklı bir şekilde yaşama devam ederler. Hiç bir şeyden habersiz sandığımız bebekler için bile durum böyle.
Bebeklikten itibaren sevginin ve ilginin yerini hiç bir şey dolduramaz.Kız çocukları için babaları birer kahramandır.Hayatlarında tanıştıkları ilk erkek babalarıdır.Kızların yaşamında babaları çok önemli yer tutar.Kızlar en çok babalarının annelerine olan davranışlarını gözlemler.Babalarını gizli gizli takip ederler,sözlerini kaydederler. Onların hayattaki duruşu ileride kızlar için bir kılavuzdur .Verdikleri sözü tutması,yalan söylememesi,ilgisi,saygısı kızlara rehberlik eder.
Evladınıza göstereceğiniz sevginin değeri maddiyatla ölçülebilir mi? Çocuğunuza zaman ayırmak,dinlemek,ilgilenmek,sevdiğini söylemek ve hissettirmekten daha kıymetli ne olabilir ki? Saçı okşanmış bir kız çocuğunun gözlerindeki mutluluktan daha değerli bir şey var mıdır? Küçükken değer vererek büyüttüğünüz o kız çocuğu,hayat yolculuğunda geleceğin mutlu kadını ve mutlu annesi olarak yoluna devam eder.Aile olmanın en önemli parçasını oluşturur.
Zaman geçtiğinde,o küçük kız genç kız olduğunda,esirgediğiniz sevginin ve değerin gerçekleri gün yüzüne çıkmaya başlar.İletişim kopuklukları kendini gösterir.İsyanlar,itirazlar,eleştiriler vs.vs.
Yanlış insanlarda aranılan sevgi arayışları,aşk masalları.Sonra da başa çıkamayan babanın çaresiz sözleri. “Yemedim yedirdim,giymedim giydirdim.Her istediğini aldım.Yediği önünde,yemediği arkasındaydı. Ben nerede hata yaptım ki? Bu kız neden böyle oldu?
Şöyle bir düşünelim….
SEVGİLİ BABALAR !!!
Küçüklüğünden beri kızınıza sevginizi hissettirdiniz mi? Onunla başbaşa baba kız sohbet ettiniz mi? Size hiç yalan söylememesi için,her şeyini paylaşması için o güveni verdiniz mi? Dışarıda olur olmaz erkeğe aşık olmamaları için,hayatlarının ilk erkeği olan size inanmalarını sağladınız mı?
Kızınıza hiç çiçek aldınız mı?
Peki size ilk müjdeyi veren ” baba oluyorsun” diyen annelerine saygı duydunuz mu? Kız çocuklarınızın yanında annelerini sevgiyle yücelttiniz mi ? Yoksa annelerinin gözyaşlarına mı sebep oldunuz? Bir kadının nasıl sevileceğini kızlarınıza gösterdiniz mi? Ki o kızlar hayatlarına alacakları eşleri sizi görüp de seçsinler.
Yoksa sadece seçimlerini mi eleştirdiniz? Eleştirmekle kalmayıp kınadınız.Baba olmak belki sonradan öğrenilen bir ünvan.Ama eğer babalar kızlarının hayatlarındaki önemini bilmiş olsalardı,bunları görmezden gelemezlerdi. Bu kadar genç kızımız da belki yolunu kaybetmezdi.Kızlar en çok babalarına kırılır ve en çok da babalarıyla mutlu olurlar.Ne kadar üzülseler de babalarına özlemleri hep kalplerindedir.Bazı babalar kız çocuklarına şefkât borçlu.