Rehabilitasyon…

Dünya Kupası Grup Elemeleri’nde Bulgaristan’ı deplasmanda 6-1 yenen A Milli takımımız grupta ikinci sıraya yükseldi.

İspanya maçı travmasından sonra Milli takımı rehabilite etmek, kaybolan güvenlerini ve kimliklerini tekrar kazandırmak isteseydiniz bu akşamki Bulgaristan gibi bir Milli takımla oynamayı tercih ederdiniz. Faroe Adaları veya San Marino tarzı bir Bulgaristan Milli takımı seyrettik. Hatta sahada seyircinin bile çok fazla önemsemediği belki de bu gece milli maçları olduğunu dahi bilmediğin, düşünüyorum.

Bu gece de, Montella her zamanki gibi klasik santraforsuz dizilişi ile sahada yer aldı. Rakip defans arasına atılacak toplarla gol arayan Milli Takımda  ilk yarı için yanlış bir işleyiş vardı. Maça tedirgin başlayan ve oldukça düşük sikleti olan Bulgaristan’a ilk golü atmamıza rağmen, oyunu genişletmek adına Oğuz ve Kenan’ın çizgilere gitmesini doğru bulduğum kadar onlara destek veren Ferdi ve Zeki’nin de aynı çizgilerde yan yana oynamaya çalışarak kendi kendilerini marke etmesi ortada Arda ve Hakan’a pas opsiyonu yaratmak yerine onları markaja sokması nedeniyle ilk yarıda pozisyon üretemedik hatta gol bile yedik. Defansif olarak Dünya Kupası gibi bir turnuva için çok ağır bir defansımız var. Yediğimiz golde Abdülkerim’in rakibine orta yaptırması, Zeki’nin kaygan bir zeminde vücudun dengesini sağlayacağı destek ayağını diğer ayağına çok yakına koymasıyla ayağının kayması, ayağa kalkarken topun çarpması kalecinin ters ayakta yakalanması hepsi futbolun içinde olan aksiyonlardı. Milli Takım stoperlerimiz oldukça ağır ve tek hamlelik kesici olarak oynuyorlar ama modern futbolda kalecilerin bile topu ayakla oyuna kaliteli sokması beklenirken bizim stoperlerin sadece amaçsız uzun top atma çabaları ve oyun kurulumuna destek olmaması bence düşündürücü.

İkinci yarıda ise hatasını fark eden Montella, hücumlarda Oğuz ve Kenan’ı içeriye sokarak hem arda ve Hakan’a yardım etti, çizgiyi ise ferdi ve Zeki’ye emanet ederek genişliği sağladı. Rakip ceza sahası çevresinde daha çok ve daha üretken olmamızı sağlayan en önemli hamle bence buydu. Kanat oyuncularımız içeri deplase olurken defansif oyuncularda çizgilerden içeri toplu topsuz koşularla rakip defansı çökerttiler ve beklenen fark elde edildi.

Bu gece bence maçın adamı Hakan’dı, oldukça formda, topu çok akıllıca kullanan top alışverişini ve yön değiştirmesini hızlı yapan, güçlü, diri, dinamik ve özgüvenliydi. Arda ve Hakan’ın markaj edildiği zamanlarda Orkun’un benzer görevle oyun kurmasını bekledim ama Orkun topsuz oyundaki başarısını topla sergilemediği için orta sahada direnç gösteren Salih orada daha olumlu işler yaptı. Can Uzun’un ise artık Bulgaristan gibi bir maçta ilk 11 oynaması gerekiyor. Can gerek kalitesi ve gerekse oynadığı Alman Liginde kendini kabul ettirmiş iyi bir kumaşı olan Milli takıma kazandırılması gereken bir topçu. Her ne kadar Montella istemese de bu takımın bir klasik santrafora ihtiyacı var. Deniz ve Can’ı böyle maçlarda doğrudan düşünmesi ve gelecek maçlara hazırlaması gerekiyor.

Grubumuzda ne yazık ki artık grup liderliği şansımız yok, Salı günü Kocaeli’nde Gürcistan’ı yenersek ikincilik şansımız yüksek ve muhtemelen play off’larda UEFA Uluslar Liginden gelen; İsveç, Galler, Romanya gibi takımlarla eşleşeceğiz İlk etapta Gürcistan maçını kazasız atlatarak grup ikinciliğini garanti etmeli ve sonrasında mevcut grubumuzda olsa bizi zorlayacak İsveç, Galler Romanya gibi takımlara hazırlanmalıyız. Heyecanla Salı akşamını bekliyorum ve biliyorum ki Bulgaristan’dan daha dişli bir rakip ile oynayacağız. Gürcistan için de bir final niteliği olacak olan bu maç öncesi iyi bir ter idmanı yaptık, özgüven tazeledik ve İspanya ile boğuşmuş bir Gürcistan ile sahamızda karşılaşacağız. Futbol maçı oynanmadan sonuç belli olmaz ama ibre bize daha yakın gibi gözüküyor.  O zaman başarılar Milli takım diyelim..