Rakip tribün Teksas’ı izledi

Bugün sahada 3-1’lik skorla gelen galibiyet, elbette moral açısından kıymetliydi. Takım, zaman zaman özlenen “ısıran futbol”u hatırlattı. Mücadele gücü, ikili toplardaki sertlik ve kaybedilen toplara verilen hızlı reaksiyonlar, taraftarın görmek istediği iştahı ortaya koydu. Eksikler vardı, evet, ama bu kez sahadaki oyuncular maçın içinde kalmayı başardı.

Fakat bu karşılaşmayı özel kılan şey sadece sahadaki mücadele değildi. Tribünlerde bambaşka bir tablo vardı. Rakip taraftar, kendi takımını desteklemekten çok Teksas tribününe odaklandı. Dakikalar boyunca yeşil-beyazın bitmeyen coşkusunu, tezahüratlardaki uyumu ve ritmi hayranlıkla izlediler. O an statta bir gerçeğin altı bir kez daha çizildi: Texsas yalnızca bir tribün değil, başlı başına bir ekoldür.

Rakip tribünlerin hayran bakışları aslında boşuna değildi. Çünkü Texsas, sadece bağıran bir topluluk değil, kulübün kalbi, sahaya ruh katan en büyük güçtür. Onların varlığı, futbolcular için ekstra bir enerji kaynağı, rakip içinse sessiz bir baskıdır.

3-1’lik skor güzel bir galibiyet olarak haneye yazıldı. Ancak bu maçın asıl kazanımı, Texsas’ın gücünün bir kez daha herkesin gözü önünde sergilenmesiydi. Rakip tribünlerin Texsas’ı izlerken duyduğu hayranlık, belki de bu karşılaşmanın en unutulmaz anıydı.

Bursaspor sahada mücadele ettikçe, Texsas tribünde var oldukça bu kulüp daima ayakta kalacaktır. Çünkü futbol skorlarla ölçülür, ama taraftarın ruhu iz bırakır. Bugün o iz, rakip tribünlerde bile hayranlık uyandırdı