Dolar 38,4225
Euro 43,5814
Altın 4.090,09
BİST 9.490,90
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
Bursa 19°C
Hafif Yağmurlu
Bursa
19°C
Hafif Yağmurlu
Cum 21°C
Cts 18°C
Paz 16°C
Pts 16°C

Biten bir evliliği çocuklara hissetirmeden sürdürmek mümkün mü ?

14 Nisan 2025 08:45
16
A+
A-

“Çocuklar için devam ediyoruz.”
İlk bakışta fedakârlık gibi görünen bu cümle, aslında bazen çocuklar için değil, alışkanlıklar ya da korkular için kurulur. Ama işin iç yüzü öyle olmuyor. Çünkü çocuklar, sandığımızdan çok daha fazlasını görüyor, hissediyor.
Peki, gerçekten çocuklar için mi? Ve daha da önemlisi, çocuklar hiçbir şey anlamıyor mu?
Tabi ki anlıyorlar.
Küçükler ama hissediyorlar.
Çocuklar evin havasını koklar. Gerginliği sezer. O yüzden “çocuklar duymasın” yaklaşımı çoğu zaman gerçekçi değildir.
Gündelik hayatta anneyle babanın aynı evde yaşıyor olması, iyi bir aile ortamı anlamına gelmiyor. Kavga olmasa bile, duygusal mesafe, kırgınlık, ilgisizlik çocukların ruhuna sessizce siniyor. . Ve maalesef çocuklar genellikle “sorunun sebebi benim ” diye düşünmeye başlıyor.
Şunu da unutmamak gerekiyor:
Çocuklar, neyin eksik olduğunu kelimelerle anlatamaz belki ama sevgisizlik, ilgisizlik, gerginlik… Bunlar onların davranışlarına yansır. Örneğin; İçine kapanan, alt ıslatan, öfkeli ya da akademik olarak düşüş yaşayan çocukların birçoğunun evinde soğuk bir duvar vardır.

Bir evlilik bitmiş olabilir ama bu, anne-babalığın da bittiği anlamına gelmez. Tam aksine, çocuklar için birlikte ve sağlıklı bir şekilde ebeveyn kalmak, en az evliliği yürütmek kadar kıymetlidir.
Burada mesele şu: Bitmiş bir evliliği sürdürmeye çalışırken, çocuklara nasıl örnek oluyoruz?
İçten içe birbirine kırgın, uzak duran, sürekli sessiz kalan ya da birbirine laf sokan bir anne-baba mı? Yoksa artık eş olmasalar da, bir çocuk için ortak hareket edebilen iki yetişkin mi?
Çocukları korumak, onlara sürekli gülümsemek her şeyi tozpembe göstermek değil. Gerçekten ne olduğunu, onların anlayacağı şekilde anlatabilmek. “Biz artık karı-koca değiliz ama seni her zaman seven yanında olan anne babayız” diyebilmek.
Bitmiş bir evliliği çocuklara hiç hissettirmemek belki mümkün değil. Ama bu süreci sağlıklı, sakin ve şeffaf bir şekilde yönetmek mümkün.
Çocuklar bizden mükemmelliği değil, dürüstlüğü ve güveni görmek ister.

YORUMLAR

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yukarıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.