Salonlar Sessiz, Satırlar Yetim Kaldı: Engin Aksöz’e Veda

Bazı insanlar vardır; sesiyle, kalemiyle, duruşuyla sadece mesleğini değil, yaşadığı şehri de şekillendirir. Engin Aksöz o isimlerden biriydi. Yalnızca spor yazarı değil, aynı zamanda bir bellekti o. Salondan salona koşarken ardında sadece haber değil, iz bırakırdı.

Bugün salonlar boş… O alışık olduğumuz tok ses, objektifin arkasındaki usta bakış, tribündeki kendine has yorumlar artık yok. Kalabalıklar içinde en sakin haliyle fark edilirdi Engin Abi. Gösterişsizdi ama unutulmazdı. Şimdi ise yokluğu en çok orada hissediliyor: Parkenin kenarında, basın odasında, tribünlerde…

Onu sadece meslektaşları değil, sporcular, antrenörler, yöneticiler de severdi. Çünkü kalemini kırmadan yazar, ama gerektiğinde eğmeden doğruları söylerdi. Bursa basınının ağırbaşlı temsilcilerinden biriydi. Sessizce geldiği gibi, sessizce gitti belki… Ama arkasında bir ömürlük iz, bir saygı duvarı ve çokça hatıra bıraktı.

Engin Aksöz artık salonlara uğramayacak, bilgisayar başında yazı bekleyen boş sayfalar onu beklemeyecek. Ama bizler onun duruşunu, emeğini, karakterini hep hatırlayacağız.

Güle güle Engin Abi. Kalemin kadar zarif, yüreğin kadar temiz bir yolculuk olsun.